EZ DOK ERO (2020)

Irakurri / Deskargatu PDF >

Leer / Descargar texto >

ESTREINALDIA: 2020ko Azaroak 10, Arriaga Antzokian

Egilea: Patxo Telleria
Zuzendaria:Jokin Oregi
Aktoreak: Mikel Martínez eta Patxo Telleria
Musika: Adrian Garcia de los Ojos
Produkzio exekutiboa: Pio Ortiz de Pinedo eta Myriam Garzia
Banaketa eta Komunikazioa: Myriam Garzia
Ekoizpena: EZ DOK HIRU / TARTEAN Teatroa
Koekoizpena: Basauriko Social Antzokia

 

“Euskal herriko antzoki batean, zeinaren izena ez dudan gogoratu nahi…”

Euskal kultura, euskal antzerkia eta euskal gizartearen irudi deformatua, barregarria eta aluzinatua.
Euskal Antzerkiaren “road movie” eroa.

Literatura unibertsaleko arketipo ezagunenera joz gero, Mikelek On Kixoteren irudia ekarriko digu gogora, idealismo erabatekoa, ongia egiteko gogo eutsiezina, gloria erdiesteko grina eta errealitatearen interpretazio eszentrikoaz.
Patxok Santxo Panza baten itxura hartuko du, bere pragmatikotasun erabatekoa, anbiziorik eza ikaragarria eta baldarkeriarekin.
Bestea bezain zoroa, ez bada gehiago.

 

SINOPSIA

“Mikelote eta Pantxo” bikote artistikoa desegin da.  Haien formula komikoa gastatua zegoen, eta  belaunaldi berriek haien tokia okupatu dute.

Pantxok ondo hartu du behartutako erretiroa. Eskenatokietatik urruntzeko gogoa zuen aspalditik, bizimodu lasai eta normalizatua desiratzen zuen, artearen eromenetik urrrun.   Mikelotek ez du  bukaera onartu nahi.  Antzerkiaren pozoia sakon errotuta dago bere zainetan. Eta pozoi horrek burua galtzeraino eramango du.

Egun batean Mikelote, “antzerkilari andante” estrafalarioa, Pantxoren bila joango da, trasteak prestatu eta Euskalerrian barna joateko,  herriz herri antzeztera, “Euskal Antzerkiak Behar Gaitu” uste inozoarekin.

Horrela ibilbide fantastiko bat egingo dute Euskal Herrian zehar, hamaika abentura ero biziz. Mikeloteren imaginazioak sorturiko pertsonaia harrigarriak ezagutu eta egoera korapilatsuetan endredatuko dira.

 

“En un teatro de Euskal Herria,  cuyo nombre no quiero recordar…”

Una imagen deformada, divertida y alucinada la cultura vasca, del teatro vasco, de la sociedad vasca.
Una loca “road movie” del teatro vasco.

Nos hemos inspirado en dos arquetipos de la Literatura universal: Mikelote tiene mucho de Don Quijote, con su idealismo absoluto, dueño de un impulso imparable para hacer el bien y lograr la gloria, pero con una interpretación excéntrica de la realidad.
Pantxo nos recuerda a Sancho Panza, pragmático, realista, carente de imaginación.
En el fondo, tan loco el uno como el otro.

SINOPSIS

“Mikelote y Pantxo” han sido una exitosa pareja artística durante años. Pero su fórmula está gastada. Han perdido el sitio, que ahora ocupan las nuevas generaciones de cómicos. Ha llegado la hora de dejar los escenarios.
Pantxo asimilará bien el retiro forzoso. Llevaba ya mucho tiempo deseando alejarse de ese loco mundo del teatro, aspiraba a una vida normalizada, tranquila, sensata. Pero Mikelote no acepta que haya llegado el final. El veneno del teatro corre desbocado por sus venas. Y ese veneno le conducirá a la locura.
Un día, Mikelote, estrafario “teatrero andante” se presentará ante Pantxo para invitarle a echarse al camino, a actuar por toda Euskalerria, de pueblo en pueblo, con la ilusa creencia de que “el treatro vasco nos necesita”.
Es su recorrido fantástico sufrirán enredos desquiciados y conocerán increíbles personajes deformados por la febril imaginación de Mikelote.